W pewnej włoskiej wiosce ktoś zaczyna mordować dzieci. Policja i pewien dziennikarz próbują rozwiązać zagadkę.
To krótki opis, ale nie wiem jak inaczej streścić fabułę "Nie torturuj kaczuszki". I tak ten tytuł jest z lekka pieprznięty, bo film odnosi się do niego... prawie wcale się do niego nie odnosi. Tak, czy inaczej żadnego torturowania tu nie ma.
Wiecie, różne giallo zazwyczaj jakoś się odnoszą do swoich tytułów, choćby i w jednej scenie. Fulci jednak tego nie robi... ale dość mojego czepialstwa.
Chociaż odniosłem się do giallo, "Nie torturuj kaczuszki" nim nie jest, przynajmniej w moim odczuciu. To zwykły kryminał, mający problem z określeniem swojego protagonisty. Przez część filmu jest to detektyw, przez część filmu reporter rozwiązuje zagadkę... jest to z lekka chaotyczne.
Początek trąci lekko klimatem kina exploitation - mamy tam między innymi uwodzenie nieletniego w dość dosadny sposób, w ogóle mamy tutaj całą masę prowokujących motywów. Ofiarami są dzieci, a finał zagadki też do "konwencjonalnych" nie należy.
Zmierzam do tego, że film ma zadatki na coś ciężkiego i odpychającego widza, ale nie wykorzystuje tego w żadnym stopniu. Po ok 20stu minutach film odpuszcza sobie to i staje się przydługim, z lekka nudnawym, rutynowym poszukiwaniem psychopaty.
Na plus mogę zaliczyć wątek z czarną magią (nawet jeśli niczemu on nie służy i niczego nie wnosi), oraz fakt, że scenariusz zbija nas z tropu przy każdej możliwej okazji. Nie zmienia to jednak faktu, że film potrafi się ciągnąć.
Odczuwalny jest też brak jakiegoś solidnego gore, bo skoro sama historia zbytnio nie angażuje, to fajnie byłoby chociaż popatrzeć na jatkę. Niestety - jedna tandetna scena, też z zadatkami na coś dobrego. I faktycznie, Fulci identyczną scenę umieści w swoim późniejszym "The Beyond".
"Nie torturuj kaczuszki" poza kuriozalnym tytułem nie zapada w pamięć. Pomysły są dobre, ale wyłożone w sposób nudny i nieciekawy. Serio, to zbrodnia robić nudny film mając pod ręką mordercę dzieci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz